ΘΗΒΑ – ΒΑΓΙΑ – ΑΛΙΑΡΤΟΣ, ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΟΥ ΣΚΟΡ… 7-1
(φιλμ αγώνα και όχι μόνο..)
Ήρθε και η πρώτη εκδρομή…..
Η ΡΗΞΑΡΑ μας θα συναντούσε στο δύσκολο δρόμο της β΄κατηγορίας την πολλά υποσχόμενη, άκρως νεανική ομάδα της Αλιάρτου.
Συγκέντρωση στο γνωστό σημείο (ΖΑΠΠΕΙΟ), πρώτα οι παιχταράδες μας κ μετά οι πιστοί φίλαθλοι-οπαδοί-συναθλητές…
Ο καιρός ιδανικός για ποδόσφαιρο -συννεφιά με λιγη ψύχρα- ότι πρέπει για Κυριακή μεσημεράκι…
Οι φίλαθλοι-κάτοικοι της Αλιάρτου ξαφνιάστηκαν λίγο βλέποντας καμια 70-80 αρια άτομα σε χαρούμενα χρώματα (μαύρα στη πλειονότητα, με στάλες ανοιχτών χρωμάτων τύπου γκρί). Νόμιζες για λίγο ότι ήσουν σε προσυγκέντρωση πορείας συγκεκριμένου πολιτικού χώρου…
Στον αγωνιστικό χώρο η ομαδάρα μας με νέες προσθήκες ετοιμαζόταν να πατήσει -για καποιους πρώτη φορά- φυσικό χορτάρι… Από το νταμάρι του Ζαγαρά στο στολίδι του Παναλίαρτου!
(φήμες λένε ότι κάποιος παίχτης ξάπλωσε πάνω απο 5λεπτο για να νιώσει αυτή την εμπειρία….)
Το ματς ξεκινάει μαζί με τα καθιερωμένα πλέον βεγγαλικά…
Μαζί όμως έρχεται και το πολύ γρήγορο γκολ -ίσως χρωστούμενο απο τον προηγούμενο αγώνα….
Η ΡΗΞΑΡΑ όμως δεν πτοείται και αρχίζει να περνά στην αντεπίθεση. Καλή κυκλοφορία (πρέπει να έγιναν και 6 συνεχόμενες πάσες), δύναμη , ζωντάνια. Έρχονται τα πρώτα κόρνερ στην ιστορία της ομάδας!!! Μάλιστα σε ένα απο αυτά αν ο δεινός εκτελεστής (0 γκολ ενεργητικό) Κυπ. δεν χάζευε στην εξέδρα, θα γινόταν η ισοφάριση.
Με τα αν όμως δεν κερδίζεις στην μπάλα και τα πιτσιρίκια -σφεντονες του Παναλίαρτου (τι διάολο διάβασμα δεν έχει η σημερινή νεολαία;; ούτε ένα διαγώνισμα;;) εκμεταλλευόμενα την ολιγόλεπτη -γύρω στα 6,5 μινιτς- κατάρευση της άμυνας, ανεβάζουν το σκόρ στο 4-0…
Εδω να καταγγείλουμε την διαιτησία που κράτησε όλες τις καθυστερήσεις κ φυσικά το πληρώσαμε με γκόλ-και ανάσες…
Ημίχρονο -για κάποιους ανακούφιση- και ανασύνταξη…
Ο κόουτς -βλεπειςνικαςειναικαλό- μαζί με την γυμνάστρια της ομάδας, προσπαθούν να επαναφέρουν τους παλμούς των παιχτών σε φυσιολογικές τιμές… Αντίθετα στην εξέδρα ο <<πόλεμος>> νεύρων με τα σκυλοτράγουδα από τα ηχεία ξαναρχίζει…
Η ορατή βελτίωση της ομάδας αφήνει ένα παράπονο σε όλους…
Δεύτερο ημίχρονο και η ΡΗΞΑΡΑ με μπαταρίες γεμισμένες μπαίνει για την ανατροπή… Λίγο η συννεφιά , λίγο οι αλλαγές, λίγο οι πολιτισμένες ιαχές των ρηξαίων από τη κερκίδα, οδηγούν την ομάδα μας σε αυτό που όλοι/ες περιμέναμε… Η χρυσή αλλαγή Πολα. μετά απο εκπληκτική αντεπίθεση-επιπέδου πρεμιερ σιπ- στέλνει με ιδανικό φάλτσο την μπάλα στα δίχτυα... ΓΚΟΟΟΟΟΛΛ!!!!!!!
Μια μελωδική κραυγή ενθουσιασμού διαπερνά την πόλη της Αλιάρτου, φτάνοντας ίσως μέχρι τη θήβα…..
Το πρώτο γκολ της ΡΗΞΑΡΑΣ είναι γεγονός και οπαδοι -απ’ έξω και παίχτες -εντός- γίνονται ενα μπουλούκι…
Ο ενθουσιασμός του γκολ δίνει κανα 10 λεπτο ώθηση στην ομαδάρα και πολλοί στη κερκίδα πέρνουν θάρρος για ένα δυνατό καμ μπακ.. Οι μπαταρίες όμως δεν ήταν αλκαλικές και τα παλικάρια μας αρχίζουν να πέφτουν… Οι παίχτες-συμμαθητές απο το 1ο λύκειο Αλιάρτου δεν το συγχωρούν και με συνοπτικές διαδικασίες φτάνουν το σκορ στο 7-1… Ο ρε-φερι σφυρίζει(για κάποιους μελωδικά!) το τέλος. Ομάδα και φίλαθλοι κάνουν το καθιερωμένο ΟΛΕ και δίνουν ραντεβού για το επόμενο ματς.
Δεν μασάμε όμως και αγώνα τον αγώνα θα ανεβαίνουμε!!!
Ενα μεγάλο ευχαριστώ στον παναλίαρτο* για την φιλοξενία της ομαδάρας μας και αλλο ένα τεράστιο μπράβο σε παίχτες -φιλάθλους!!!
ΡΗΞΗ -ΣΕΙΣΜΟΣ -ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ
*Η ολιγόλεπτη παρεξήγηση για το <<υποχρεωτικό>> εισιτήριο πιστεύουμε ότι έληξε…Άλλωστε LOVE THE GAME HATE THE BUSSINESS