Για την 13η αγωνιστική της Β΄ κατηγορίας ο Α.Σ.ΡΗΞΗ Λιβαδειάς υποδέχθηκε την νεανικότατη ομάδα της Αλιάρτου.Το ματς του πρώτου γύρου,εφιάλτης για την άμυνα της ΡήΞης είχε λήξει με το ευρύ σκορ 7-1, υπερ του Παναλίαρτου…
Απο τότε αλλάξανε πολλά ,η ΡΗΞΑΡΑ μας μέρα με τη μέρα δυναμώνει(δικό σας….) και όλοι πίστευαν-ουν σε κάτι καλύτερο….Οι καλές εμφανίσεις έρχονται μαζί και οι προσδοκίες για βαθμούς..
Ο καιρός ,που πιο πολύ θύμιζε χειμωνιάτικο μεσημέρι στο Belfast , με ομίχλη και σιγανή βροχή, δεν πτόησε παίχτες και(πολύ περισσότερο) φιλάθλους της Ρήξεως να γεμίσουν σχεδόν την εξέδρα του δ.σταδίου Αγίου Γεωργίου…
Όντως η κατακόκκινη ΡΗΞΗ μπήκε με όρεξη για ποδόσφαιρο, έχοντας ενισχυθεί αρκετά στην περίοδο των μεταγραφών.[Εδώ να τονίσουμε την διαφορά μας με τις υπόλοιπες ομάδες που όλο και κάτι τάζουν στους καινούργιους παίχτες , απο χρήματα έως αθλητικό εξοπλισμό,στην ΡΗΞΗ αντιθέτως πρέπει να πληρώσει ο ίδιος ο παίχτης για την συμμετοχή του….και την κάρτα-μέλος..και να έρχεται στις συνελεύσεις…]
Οι επιθέσεις της λατρείας μας ,δουλεμένες στις προπονήσεις-σκηνάκια, ήταν απο την αρχή φαρμακερές…Με την προσθήκη-τούμπανο του Σακκινιο η επίθεση έβγαζε φωτιές. Απο κοντά και ο έμπειρος φορ ΧαΜας να χορεύει στο τίμιο αλλα άθλιο χορτάρι του γηπέδου…
Οι πρώτες ευκαιρίες δεν άργησαν να έρθουν και η πωρωμένη εξέδρα(για άλλη μια φορά μπράβο της..) έδινε τον τόνο..
Στο 17΄ λοιπόν μετα απο έναν συνηθισμένο -για το κοινό της ρήξης- συνδυασμό, ο πρώτος σκόρερ πλέον της ομάδας μας Πόλα, κάρφωσε τον αντίπαλο τερμας και με βολίδα έκανε το 1-0.Δεύτερο προσωπικό γκολ επι της Αλιαρτου και κακός δαίμονας τους…
Ο αγώνας κύλαγε όπως τα είχε σχεδιάσει ο κόουτς νικάς;; , με φλύαρη κατοχή απο τον Παναλίαρτο και με αντεπιθέσεις της ρηξης που θύμιζαν βιετκογκ*.Μαλιστα σε 2-3 απο αυτές ,αν δεν επικρατούσε ο ενθουσιασμός αλλά το καθαρό μυαλό(το ποιο;) το ματς θα είχε τελειώσει…
Στην κερκίδα πέραν της αγωνίας και του αλκοόλ επικρατούσε και η ελπίδα οτι έρχεται η νίκη…
Δυστυχώς σε μια άκυρη φάση,όπου ένας έμπειρος παίχτης(15 χρονών) της Αλιάρτου δοκίμασε σουτ έξω απο την περιοχή της ξης -ρη , ένας θυελλώδης άνεμος πήρε την μπάλα μέσα απο τα έμπειρα χέρια του τζον σπαροου, που μεχρι τότε ήταν βράχος, και έκανε το 1-1…..
Η κατάρα του 40 λεπτου είχε επιστρέψει;;
Ευτυχώς οι παλιές καραβάνες της ομάδας σιλβερμαν ,μακρεϋ ηρέμησαν τα τσακάλια της ομαδάρας μας και βγήκε το χαλφ πιριοντ.Στην εξέδρα τα πηγαδάκια δίναν κ έπαιρναν με το άγχος του πρώτου βαθμού να εμφανίζεται…Πολλοί μάλιστα πίστευαν και σε ανατροπή….
Στο δεύτερο μέρος τα καμάρια μας συνέχισαν την καλή κυκλοφορία,δημιούργησαν και μερικές ευκαιρίες για γκολ(εξαιρετική ενέργεια του ΧαΜας) αλλά ο άνεμος ,τα σύγνεφα και το χαμηλό βαρομετρικό σε συνδυασμό με τον αναδρομικό ερμή δεν βοηθούσαν. Εκεί λοιπόν κάπου στο 68΄,ενώ φάνηκε η ρηξάρα μας να μένει απο καύσιμα, η κερκίδα με ψυχωμένη φωνή έδωσε μια τεράστια ώθηση στους παιχταράδες μας..Έτσι φτάνουμε στο 90΄ οπου όλοι έχουν βγάλει ρολόγια,κινητά, πυξίδες για το πόσο θέλει ακόμα για το πρωτο βαθμό…
Θα θελες…
Στην αποφράδα στιγμή του ενενηκοστού πρώτου (91)λεπτού σαν να πάγωσε ο χρόνος,και οι αμυντικοί, ο πιτσιρικάς πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα του Πόλα.
Δεύτερο γκολ,και ξενέρωμα (για λιιιιγο ρε φίλε……) .ΤΕΛΙΚΟ ΣΚΟΡ 1-2.
Η εξέδρα όμως δε το έβαλε κάτω το ίδιο και οι παίχτες που στο καλύτερο έως τώρα αποτέλεσμα δεν παρέλειψαν το καθιερωμένο ΟΛΕ-ΟΛΕ.
Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι μαζί με τις καλές εμφανίσεις θα έρθουν και τα αποτελέσματα (θεώρημα του φερμά)
Τώρα χρειάζεται επιμονή και υπομονή…
Καλή συνέχεια στα παιδιά της Αλιάρτου και επόμενο ραντεβού στο Παύλο-ριζλα,στην πρώτη -και πολλά υποσχόμενη- εκτός έδρας εκδρομή του β΄γύρου…
*κομμουνιστές αντάρτες του Βιετναμ που κατατρόπωσαν τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές στο δεκαετή απελευθερωτικό πόλεμο του Βιετναμ(1965-1975)
Σ